Riëtte Krapman in 1968
De school, herinneringen
Spannende tijd, intensief leven, heel veel mogelijkheden alle kanten op. Opleiding: genoten van de breedte, met name van de uitbreiding kennis, muziek (Ernst Vermeulen) en film (Wielek Berg). Veel indruk maakte op mij de excursie naar Berlijn die ik samen met Hans Grimm had voorbereid. In dat kader bezoek aan de partijkrant Neues Deutschland (waar ik in de lift bleef hangen, heel spannend, omdat mijn doorgangspas naar West-Berlijn een uur later zou verlopen).
Als ik terugkijk op mijn periode aan de SvdJ, denk ik eerder aan een grote belevenis die drie jaar duurde, dan aan een opleiding. Toch een heel mooie tijdsinvestering met mooie herinneringen, ik heb er in mijn latere leven veel profijt van gehad.
Loopbaan
Na de SvdJ mocht ik meteen al (na een stage daar) bij de Volkskrant komen werken. Na drie maanden naar de Haagse redactie. Wat bofte ik met de vermaarde Henri Faas als mentor. Weer een paar jaar later werd ik chef politiek bij het dagblad Trouw (in de “platte tijd” heette dat toen coördinator) Na de komst van mijn eerste kind (inmiddels twee zonen van 39 en 42) stopte ik met de parlementaire journalistiek. Drie maanden was ik fulltime-moeder. Grif ging ik op het aanbod in om beleidsinhoudelijk ondersteuner te worden (parttime) van de PvdA-Kamerleden Schelto Patijn (de latere burgemeester van Amsterdam) en Arie van der Hek (toen voorzitter van de Kamercommissie EZ). Zo leerde ik de Tweede Kamer ook van binnen kennen.
Daarnaast heb ik in die periode cursussen gemaakt en gepresenteerd voor Teleac (gemeentebestuur) en de Open Universiteit (Politieke Besluitvorming). Meer speelruimte kreeg ik bij de samenstelling van veel radio- en tv-documentaires voor heel wat omroepen. Ook presenteerde ik middagprogramma’s met onderwerpen van “Hoe maak ik marsepein?” tot “Hoe ziet de gezondheidszorg er over tien jaar uit?”. Breder kon geloof ik niet.
In 1984 weer helemaal terug in de politieke journalistiek met mijn praatjes uit Den Haag voor Brandpunt.
Door prof. Rinus van Schendelen ben ik vervolgens de public affairs-hoek ingetrokken. Na drie jaar management in die sfeer, bij adviesbureau Bennis, ben ik voor mijzelf begonnen. Weer lekker met de inhoud bezig en aan mijzelf de keus voor welke zaak ik mij zou inzetten, altijd maatschappelijk gewenste zaken. 25 jaar heb ik dit werk met heel veel plezier gedaan. Nog steeds ben ik bezig, maar sinds afgelopen 1 september niet meer inzetbaar op lange termijncontracten. Met twee nieuwe heupen in het verschiet heb ik voor een half jaar geen werk aangenomen. Maar wie weet bevalt dat zo goed, dat – achteraf gezien – op 1 september het pensioenbesluit is gevallen. We zullen zien.
Toekomst
In ieder geval komt er dan nog meer tijd vrij voor mijn vele hobby’s zoals koken, muziek maken, toneel- , museum- en bioscoopbezoek en vast ook wel vrijwilligerswerk. Ook gezellig om meer tijd door te brengen met mijn kleinkinderen van 9 en 14. Mijn zonen zijn geen journalist geworden. De ene is de creatieve IT-hoek ingegaan, de ander is directeur beleid bij de BOVAG, natuurlijk wel met hang naar het Haagse.
Ik woon op het mooiste plekje in Den Haag, waar jullie altijd welkom zijn, tegenover het prachtige Gemeentemuseum.
Was het jouw ikje 23/11?