Loopbaan
Ik heb na mijn militaire dienst van 1971 tot 1978 bij Friso Endt & Associates in Amsterdam gewerkt voor Amerikaanse en Engelse kranten en tijdschriften. Van januari 1978 tot mei 1981 werkte ik voor UNICEF in Bangladesh als communication officer en van september 1981 tot 1982 bij Elseviers Weekblad. Van september 1982 tot januari 2012 was ik communicatiespecialist bij het International Water and Sanitation Centre, zie www.ircwash.org. Hierdoor heb ik 35 jaar veel internationaal kunnen reizen en andere culturen leren kennen. De laatste 15 jaar heb ik veel communicatie trainingen gegeven aan partners in de water sector en journalisten.
Erna
Ik ben tot mijn 65ste doorgegaan tot in 2012 en ik ben toen gestopt met betaalde werkzaamheden. Ik heb eerst nog twee jaar 25 dagen voor mijn oude club gewerkt. Sinds juli 2014 ben ik twee ochtenden in de week bemiddelaar en vrijwilliger bij BUUV Amsterdam Zuid, de buurtmarktplaats voor eenvoudige hulp aan elkaar, zie www.buuv.nu.
School
Ik kijk met veel plezier terug op de SvdJ. Voor het eerst op kamers bij mevrouw Muntjewerff. Ik heb in mijn communicatiewerk regelmatig het voorbeeld van Jan de Vos gebruikt over wat nieuws is. Niet: “Hond bijt man”, wel: “Man bijt hond”. Ik ben ook het onderwerp van een van mijn werkstukken over Israël/Palestina op de voet blijven volgen. Mijn moeder zei bij berichten over weer een conflict in het Midden Oosten: “Dat heb jij al allemaal opgeschreven”. Mijn droom was na een goede opleiding wat van de wereld zien en daar verhalen over mogen vertellen. Dat is mij goed gelukt.
Ik heb in de jaren na 1980 regelmatig met Joep van der Hart en zijn startende gezin contact gehad. Daarna heb ik af en toe gesproken met Agnes Koerts en Hans Grimm. Met Piet van Harn heb ik regelmatig onze reiservaringen uitgewisseld, altijd onder het genot van een goed glas wijn of bier, tot aan zijn overlijden in 2010. Ik heb dan ook met graagte een monumentje voor hem geschreven.
Vorig jaar na het overlijden van Ad Bloemendaal in Israël hebben Kees en Chrisje Brants vijftien mensen uit zijn SvdJ-kring bij elkaar gebracht bij hen thuis in Amsterdam. Dat werd een mooie en leuke bijeenkomst ter nagedachtenis aan Ad.
Toekomst
Mijn enige dochter Mirjam (van 1980) heeft communicatiewetenschappen gestudeerd aan de UvA. Zij heeft tot nu toe werk kunnen vinden.
Naschrift redactie: Dick de Jong is overleden op 9 mei 2023. Zie
Beste Dick, ik schaam me dood dat ik je niet herkend heb, toen je me kwam opsporen! In mijn hoofd ben jij in de loop der jaren HARM geworden, die ik niet terugvond in de namenlijst. Wilde Maria schrijven: waar is Harm gebleven ? Op de foto’s van de reünie van 1991 ben je er nog bij in blauwe coltrui.
Daarnet ontdekte ik dat Harm Dick heet.
Ik heb het hartstikke leuk gehad met jou in Utrecht. Je was me heel dierbaar. We zijn heel vaak o.a. met Jan Bart in het café op de Voorstraat beland.
Piet was daar misschien ook bij. En Joep?
Of haal ik nu de verschillende vriendengroepjes door elkaar?
Wat heb ik je tekortgedaan door je niet meer te kennen en je te behandelen als een relatief vreemde schoolgenoot. Het spijt me verschrikkelijk. Komt dit ooit nog goed…
Hartelijke groet van
Marlies Hamelynck
Beste Marlies,
Dank voor je reactie via Maria. Ik heb ook heel goede herinneringen aan jou gedurende dat eerste jaar op de SvdJ. Wij waren in het begin allebei treinstudenten, jij naar Hilversum en ik naar Schiedam. Maar ik werd het gereis snel zat dus ben ik na een paar maanden op kamers gegaan in Utrecht bij mevrouw Muntjewerff, die naam zal ik nooit vergeten.
Wij hebben inderdaad met jou, Piet en Joep regelmatig in de kroeg gezeten en lol gemaakt. Ik weet niet meer wie daar verder nog bij was.
Ik vond het heel leuk dat je zo enthousiast reageerde op onze vraag of je mee wilde doen aan de reünie van lichting 1966. Je vond het heel bijzonder dat we moeite hadden gedaan je te vinden en je erbij te betrekken, zei je tegen de bezoekster die ik bij aantrof. Ik zag dat je ook jou toneel levensverhaal al op onze site hebt gepubliceerd.
Ik heb besloten jou reactie die je naar Maria had gestuurd te publiceren als reactie op mijn verhaal. Ik ga denk ik ook dit mailtje daar weer onder plaatsen. Zo bouwt de collectieve herinnering zich ook na 50 jaar op.
Groetjes,
Dick