CEES LABEUR

Cees Labeur

Cees Labeur 1966

Loopbaan

1968-1977 redacteur-verslaggever Elseviers Magazine
1977-1981 redacteur-verslaggever actualiteiten Hier en Nu TV NCRV
1981-1987 adjunct-eindredacteur Hier en Nu TV
1987-1996 eindredacteur Hier en Nu TV
1996-2001 een van de initiatiefnemers en hoofdredacteur gezamenlijk actualiteitenprogramma Netwerk van AVRO, KRO en NCRV
2001-2005 manager informatieve programma’s NCRV: actualiteiten, talkshows, documentaires
2005-2007 algeheel manager TV NCRV met naast informatief ook drama, jeugd, amusement en godsdienstige programma’s.

Na pensioen bij NCRV:
2007-2013 Senior Accountmanager Tijdsbeeld Media, eindredacteur van grote dvd-projecten met de publieke omroep waaronder de canon van de kindertelevisie in Nederland, de beeldgeschiedenis van Kamp Westerbork, het beste van Andere Tijden, Vijftig Jaar Studio Sport, Tien jaar Maxima, en de geschiedenis van het Korps Mariniers.
2007-2015 Programmaleider tv-zender NostalgieNet, verantwoordelijk voor programmering en zenderprofiel van deze commerciële, digitale tv-zender.

Relevante nevenactiviteiten

1970-1975 Tekstschrijver voor satirisch KRO-radioprogramma Cursief met Michel van der Plas, Gregor Frenkel Frank, Toon Cuppen, Herman Blokpoel en als uitvoerenden Gerard Cox, Frans Halsema, Simone Rooskens, Luuk Lutz, Frits Lambrechts en Herman van Run.

1974 Samen met Onno Reitsma schrijver van boek De Gijzeling: honderd uren machteloze kracht over de gijzeling in de Franse Ambassade door Het Japanse Rode Leger, een terreurorganisatie als Baader Meinhoff.

1988-1998 Een van de vaste interviewers van het wekelijkse tv-gesprek met de Minister-President.

1998-2006 Mediatrainer in opdracht van de RVD van nationale overheden in Oost-Europese landen als Hongarije, Roemenië, Polen, Oekraïne, Bulgarije, Slovenië, Tsjechië over overheidsvoorlichting, publieke waarden en de rol van de media in de samenleving.

2007-2009 Lid redactieraad van tv-serie De Oorlog van de NPS.

School

Wilde journalist worden. In dat opzicht veel aan de School voor de Journalistiek gehad. Niet alleen door de gevarieerde en innovatieve opleiding, maar minstens zo belangrijk door wat er daarnaast allemaal gebeurde. Was toch een soort grote familie waarin we terecht kwamen en waarin iedereen z’n plaats vond: docenten, studenten, en ook administrateur Breuer en conciërge Pol. Ik weet nog goed wat Herman van Run zei, toen Pol onverwacht overleed: “Die Pol heeft altijd wat, nu is ie weer dood.”

Heb in verdere loopbaan zeker profijt gehad van schoolcontacten. Met een enkeling heb ik tot op heden contact gehouden.