LIDI KLEIJN

Lidi Kleijn

Lidi Kleijn (1966)

Loopbaan

Omdat ik ziek was, deed ik veel later eindexamen dan de rest; pas in september en toen was het moeilijker om een baan te vinden. Ik wilde het allerliefst naar Amsterdam en bij de eerste de beste aanbieding greep ik die kans en ging werken bij de Geïllustreerde Pers, afdeling Margriet. Ze wilden graag iemand van de SvdJ om meer jongeren te bereiken. De inval van Dolle Mina op de burelen van de Margriet, in februari 1970, waarbij ik ze de weg had gewezen, deed me beseffen dat waar zij voor streden, ik me daar helemaal in kon vinden.

Uiteindelijk bleek ik toch iets te links te wezen voor de hoofdredactie en werd ik met wederzijdse toestemming ontslagen.

Daarna ging ik werken bij Uitgeverij Van Gennep. Daar deed ik van alles, van redactiewerk tot de import van boeken en radicale pamfletten uit Duitsland (Rote Armee Fraction onder andere) tot in de boekwinkel staan.

Maar mijn droombeeld van de wereld veranderen, lukte ook daar niet echt dus ik ben uitgedropt en heb me als ongebonden autonoom in het actieleven gestort, en dan vooral het radicaal anarchistisch feminisme. Leuke woeste tijden; altijd veel te doen. Krantjes, posters en flyers maken, werken in de vrouwenboekhandel Xantippe en in het Vrouwenhuis Amsterdam. Vervolgens jarenlang in het collectief van vrouwencafé Saarein gezeten. Mijn leven bestond uit demonstreren, actie voeren, protesteren, blowen en nog meer dope, organiseren van festivals en feesten, hard werken achter de bar en veel vergaderen.

Ernaast

Dat was niet zo aan de orde. Alles deed ik met goedkeuring van de uitkerende instanties, hoewel dat vaak tot conflicten leidde als de regels weer eens werden veranderd.

Erna

Na jaren van ‘hands-on’ werk, heb ik met anderen een website opgezet om de persoonlijke archieven van de Tweede Feministische Golf te verzamelen en onder te brengen in een digitaal museum en dat doe ik nog steeds: www.vrouwennuvoorlater.nl.

Ook heb ik al 9 jaar samen met een vriendin een blog over poezen in de Jordaan, om de dag een stukje schrijven bij een foto.

School

Mijn enige, wat naïeve ambitie was om de wereld te veranderen, maar dat kon blijkbaar niet via de journalistiek, zoals ik had gedacht, want de journalistiek bleek te dienstbaar. Het lukte alleen als ik me buiten de maatschappij plaatste. De enige met wie ik door de jaren heen nog contact had, was Agnes Koerts, die me ook op de hoogte hield van het reilen en zeilen van de anderen. Geen profijt gehad van schoolcontacten, wel van wat ik daar geleerd had.

Toekomst

Een dochter van mijn veel jongere zusje gaat dit jaar beginnen op de SvdJ, en ik hoop dat ze het leuk gaat vinden.

Redactie: Lidi Kleijn is op 31 januari 2024 overleden.