Lodewijk Bronsdijk (1948 – 2006)

“Lodewijk Bronsdijk was één van mijn beste eindredacteuren” zegt Jan Schinkelshoek, oud-hoofdredacteur van de Haagsche Courant. Met name voor de voorpagina, het snelle en accurate werk tegen de deadline aan. Daar was hij de perfecte man, aldus Schinkelshoek.

Een redacteur met veel humor. “Een gevleugeld woord van Lodewijk was: ‘Geef me Oorlog en Vrede, en ik maak er een éénkolommer van’.” Niet alleen Jan Schinkelshoek vertelt dit, maar ook andere redacteuren en verslaggevers van de Haagsche Courant. Lodewijk was een snelle, beweeglijke collega, gastvrij en gul. Er werd altijd veel gelachen in zijn hoek van de redactie.

Na de School voor de Journalistiek (titel eindexamenwerkstuk: “De Reclame”, waarin de vakken sociologie, massacommunicatie, psychologie en economie waren meegenomen) begon hij in 1969 bij de Schiedamsche Courant, onderdeel van Sijthoff Pers. Dit uitgeefconcern had als vlaggenschepen het Rotterdams Nieuwsblad en de Haagsche Courant. Bij de Haagsche Courant werd Lodewijk buitenlandredacteur, daarna chef buitenland, daarna chef eindredactie en uiteindelijk eindredacteur. Hij overleed in maart 2006, enige tijd nadat hij afscheid had genomen van de krant.

In maart 2006 sprak collega en vriend René van Zanten: “Collega’s zullen zich Lodewijk herinneren als een buitengewoon begenadigd eindredacteur. Iemand met een scherp verstand, goed journalistiek gevoel, sterke betrokkenheid. Iemand aan wie je iets kon overlaten.”

Van Zanten schetste zo de positie van Lodewijk: “Een redactie bestaat over het algemeen uit een verzameling avonturiers, cowboys, ambtenaren, romanciers, broodschrijvers, halve en hele intellectuelen, wetenschappers en pseudo-wetenschappers, klaplopers, goudzoekers en rechercheurs. Die hele laag aan druktemakers wordt overeind gehouden door mensen als Lodewijk. En Lodewijk was op zijn  terrein zelfs excellent. Geen cowboy, geen avonturier, geen romancier, maar een vakman in hart en nieren. Een eindredacteur die te pas en te onpas riep dat hij van de dikste roman van Tolstoi nog wel een eenkolommertje kon maken en dat ook deed als het moest.”

Agnes Koerts